چه کسی گفت اروه رنار سرمربی ایران شد؟ - وبلاگ آقای عابدی

به گزارش وبلاگ آقای عابدی، از فاکس اسپرت آسیا گرفته تا خبرگزاری شینهوا در چین. همگی خبر می دهند اروه رنار با فدراسیون فوتبال ایران به توافق رسیده است. البته این موضوع در غالب رسانه های مراکشی هم دیده می گردد؛ همه آنها خبر می دهند رنار با فدراسیون فوتبال ایران به توافق رسیده است و به زودی راهی ایران می گردد؛ نمونه اش همین سایت 360 مراکش. با این حال، نکته ای که در این میان غافل مانده، این است که منبع خبری همه این رسانه ها یک منبع داخل از ایران است!

به گزارش وبلاگ آقای عابدی، روزنامه شرق نوشت: ماجرای انتخاب سرمربی تیم ملی ایران و صدالبته جانشین کارلوس کی روش، هنوز هم داستان مبهمی است؛ اگر چه مهدی تاج، رئیس فدراسیون فوتبال ایران، گفته مذاکراتی با افراد مورد نظر فدراسیون داشته است ولی خبر داده پول آوردن سرمربی جدید را ندارد. در سوی دیگر، وزارت ورزش هم که خبر داده بود باشکوه تر طلوع می کنیم. از سویی محمدرضا داورزنی، معاون حرفه ای و قهرمانی اش، پیامی فرستاده است که قرار نیست بودجه ای جداگانه برای سرمربی بعدی تیم ملی ایران در نظر گرفته گردد. با همین حساب و کتاب ها می گردد نتیجه گیری ساده ای کرد: این که هر چند گزینه های زیادی روی میز باشد ولی دوباره برای تأمین بودجه سرمربی، فدراسیون مشکل جدی دارد.

مشکل جدی تر اما وعده های مخالفان کی روش در وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال است؛ آنها که خبر داده بودند بعد از کی روش مربی ای بزرگ تر از او به ایران می آید، حالا لای منگنه گیر افتاده اند و خیلی خوب می دانند پیدا کردن مربی ای از کی روش بزرگ تر و حتی در سطح کی روش، به این سادگی ها نیست. اگر چه در تصمیماتی احساسی خبر دادند مورینیو و زیدان در صف مذاکره با فدراسیون فوتبال هستند ولی خیلی خوب می دانستند انتخاب جانشین کی روش به این سادگی ها نیست.

البته این حدس ها و بی پولی ها دلیلی بر این که فدراسیون خارج از گود بنشیند و تیم ملی و انتخاب سرمربی اش را بی خیال گردد، نمی گردد. فدراسیون و البته وزارت ورزش در این بین گزینه هایی دارند که فاکتور اصلی شان قیمت مناسب است؛ قیمتی که کمتر یا برابر با دستمزد کی روش باشد. اتفاقاً به همین دلیل بود که گزینه ای همچون وینچنزو مونتلا به عنوان کاندیدای سرمربیگری ایران رو شد؛ تقریباً معادل با رقمی که کی روش از ایران می گرفت. با این حال نباید از بقیه گزینه ها هم غافل ماند؛ این درست که گزینه های ابتدایی وزارت ورزش که از سوی مدیر روابط عمومی وزارت ورزش اعلام شدند، چیزی شبیه جوک بودند ولی در میان همان گزینه های اولیه یکی، دو نام قابل تأمل هم دیده می شد: اروه رنار و یورگن کلینزمان. هر چقدر که زیدان و مورینیو غیر قابل دسترس به نظر می رسیدند، این دو گزینه آخر قابل دسترس بودند. چرا؟ یکی به دلیل بی تیمی و دیگری هم به دلیل قیمت مناسب. یورگن کلینزمان نه فقط گزینه جذابی برای راهنمایی تیم ملی ایران بود (چون اسم بزرگی دارد)، بلکه پس از اخراج از تیم ملی آمریکا بدون تیم هم مانده بود. هر چند قیمت این سرمربی کمی بیشتر از انتظار فدراسیون و وزارت ورزش بود ولی می شد با چانه زنی به یک میانگین عددی رسید. اما سوال این است که آیا فدراسیون فوتبال علاقه ای به انتخاب کلینزمان داشت؟ گذر زمان تا به الان نشان داده که خیر. گزینه دوم اما محتمل تر هم بود: اروه رنار، با پولی بسیار کمتر از کی روش، راهنمایی مراکش را به عهده گرفته و طبیعی است که با بالا بردن اندک این دستمزد می توان به داشتن اروه رنار دل بست. همین فاکتور قیمت مناسب داشتن و البته کارنامه در فوتبال آفریقا، باعث شد اروه رنار، درست بلافاصله بعد از رفتن کی روش تا همین امروز، گزینه راهنمایی تیم ملی ایران باشد. رنار علاوه بر داشتن قیمت مناسب، به واسطه روبه روشدن با ایران در جام جهانی، شناخت مناسبی هم از بازیکنان تیم ملی ایران دارد. این را به گواه رسانه های مراکشی می توان گفت که پیش از جام جهانی خبر دادند این مربی به مدت شش ماه، تاکتیک تیم ایران را آنالیز نموده است. بعد از سال ها فعالیت در تیم های آفریقایی، شاید ایران هم گزینه جذابی برای اروه رنار باشد که بتواند در قاره ای دیگر هم پیروز گردد و چه تیمی بهتر از تیم اول آسیا.

از واقعیت تا شایعه

اما سؤالی که باید به طور معین تر عنوان گردد، این است که آیا اروه رنار قرار است سرمربی ایران گردد؟ تجربه ترانسفرهای عجیب و غریب در دنیای فوتبال نشان داده است هر مورد هرچند شایعه هم باشد، به واقعیت نزدیک است. برای روشن شدن این موضوع مثال های زیادی هم وجود دارد؛ از بازگشتن زیدان به رئال مادرید و البته رفتن رونالدو به یوونتوس. پس یک شایعه هر چند غیر ممکن هم باشد، باز احتمال رخ دادنش هست. اما موضوع جای دیگری است. این که چه کسی خبر داده اروه رنار قرار است سرمربی ایران گردد؟ ابتدا مدیر روابط عمومی وزارت ورزش چنین خبری را منتشر کرد که صحبت هایش در رسانه های مراکشی بازتاب پیدا و رنار هم خیلی سریع آن را تکذیب کرد. بعد از آن، قریب به یک ماه خبری از اروه رنار و تمایلش به راهنمایی تیم ملی نشد تا این که یکی، دو روز گذشته دوباره رسانه های مختلف خبر از مذاکره ایران با اروه رنار و البته حضور قریب الوقوع این سرمربی فرانسوی در ایران می دهند. خبر را می گردد در رسانه های خارجی مختلف دید؛ از فاکس اسپرت آسیا گرفته تا خبرگزاری شینهوا در چین. همگی خبر می دهند اروه رنار با فدراسیون فوتبال ایران به توافق رسیده است. البته این موضوع در غالب رسانه های مراکشی هم دیده می گردد؛ همه آنها خبر می دهند رنار با فدراسیون فوتبال ایران به توافق رسیده است و به زودی راهی ایران می گردد؛ نمونه اش همین سایت 360 مراکش. با این حال، نکته ای که در این میان غافل مانده، این است که منبع خبری همه این رسانه ها یک منبع داخل از ایران است! با آنالیز و خواندن اخبار مربوطه در سایت های مذکور به وضوح معین است منبع همه آنها تهران تایمز است؛ رسانه ای داخلی که به دلیل انتشار اخبارش به زبان انگلیسی، مرجعی برای سایت های خارج از ایران است. پس این که رسانه های خارجی خبری متفاوت تر از حضور اروه رنار در ایران داشته باشند، امری محال است ولی این که خبر تهران تایمز تا چه حد صحت داشته باشد، را باید منتظر ماند؛ این سایت داخلی به نقل از یک منبع نزدیک به فدراسیون فوتبال، خبر داده است اروه رنار به زودی به ایران می آید. انتشار این خبر در حالی است که رنار، تیمش، یعنی مراکش را مهیای دو بازی در فیفادی می نماید: با مالاوی و البته با تیم جذاب آرژانتین. دوباره به همین خبر باید واکنش اروه رنار را هم افزود که می گوید می خواهد با مراکش قهرمان جام ملت های آفریقا گردد. مورد آخر هم اما قرارداد رنار با فدراسیون فوتبال مراکش است؛ قراردادی که تا سال 2024 اعتبار دارد.