ارتباط التهاب مغز با اختلال خواب و آلزایمر - وبلاگ آقای عابدی

به گزارش وبلاگ آقای عابدی، یک مطالعه تازه نشان داده که نشانگر های زیستی التهابی با اختلال در دوک های خواب سریع که نوعی فعالیت امواج مغزی در خواب مرتبط با حفظ حافظه است، مرتبط هستند و احتمالا در نهایت می توانند منجر به ابتلا به بیماری آلزایمر شوند.

به گزارش ایسنا، به نقل از نیو اطلس، یک مطالعه نو نشان داده است که التهاب مغز، عامل کلیدی ارتباط بین اختلالات خواب با بیماری آلزایمر است. این فرضیه وجود دارد که همان سلول های ایمنی بیش فعال در مغز که در نهایت به زوال شناختی یاری می نمایند، می توانند چرخه های خواب تعیینی را در مراحل اولیه بیماری های عصبی مختل نمایند.

در حال حاضر، رابطه بین کم خوابی و زوال عقل به خوبی ثابت شده است. می دانیم که اختلال در چرخه خواب می تواند یکی از اولین نشانه های بیماری آلزایمر باشد، اما چیزی که تعیین نیست این است که آیا خواب ضعیف به تخریب عصبی یاری می نماید یا اینکه خواب ضعیف صرفاً نتیجه تغییرات مغزی مرتبط با زوال عقل است.

این مطالعه نو نشان می دهد که التهاب مغز، مقصر است و چرخه های خواب خاصی را مختل می نماید که به نوبه خود، به مکانیسم های حفظ حافظه طولانی مدت آسیب می رساند.

این پژوهش بر روی 58 داوطلب که در دهه های 50 و 60 زندگی خود هستند، متمرکز شد که همگی دارای سابقه خانوادگی آلزایمر بودند، اما هنوز علائم شناختی یا پاتولوژیک این بیماری را نشان نداده بودند. پژوهشگران فعالیت مغزی این شرکت نمایندگان را در طول یک شب اقامت در یک کلینیک خواب آنالیز کردند و بعلاوه مایع نخاعی آن ها را برای نشانگر های التهاب مغز آنالیز کردند.

این مطالعه ارتباط بین افزایش فعالیت دو نوع سلول ایمنی مغز موسوم به میکروگلیا و آستروسیت و اختلال در نوعی فعالیت امواج مغزی به نام دوک های خواب سریع را نشان داد.

دوک های خواب (Sleep spindle) امواج کوتاهی هستند که با بسامد 12 تا 14 هرتز در خلال مراحل 1 تا 4 خواب و در فاصله زمانی 2 تا 5 دقیقه پدیدار می شوند. این امواج نمایانگر فعالیت مکانیسمی است که حساسیت مغز را در برابر اطلاعات حسی کم می نماید و در استمرار خواب شخص نقش دارند. در اشخاص سالمند این موج ها کمتر دیده می گردد و به همین علت سالمندان در طول شب چندین بار از خواب بیدار می شوند.

پژوهشگران دریافتند در طول مرحله قبل از خواب عمیق که خواب N2 نامیده می گردد، می توان نوسانات خاصی را در فعالیت مغز شرکت نمایندگان تشخیص داد. این نوسانات همان هایی هستند که دوک های خواب نامیده می شوند و با حفظ حافظه مرتبط هستند.

این تحقیقات نو نشان داد افرادی که سطوح بالاتری از سلول های التهابی در نمونه های مایع نخاعی خود دارند، بیشتر در معرض اختلال در فعالیت دوک خواب سریع خود هستند. هیچ کس در این گروه هیچ نشانه دیگری از آلزایمر مانند ردپایی از پروتئین های آمیلوئید یا تائو را نشان نداد، بنابراین نتیجه این بود که این اختلالات خواب احتمالاً اولین نشانه تخریب عصبی هستند.

برایس مندر، نویسنده اصلی این مطالعه گفت: یافته های ما نشان می دهد که افزایش التهاب مغز ناشی از افزایش سن، تأثیری پایین دستی بر پروتئین های تائو مرتبط با بیماری آلزایمر و یکپارچگی سیناپسی عصبی دارد. این امر منجر به نقص در ظرفیت مغز برای ایجاد دوک های خواب سریع می گردد که به اختلال حافظه مرتبط با افزایش سن در افراد مسن مرتبط است.

از آنجایی که هیچ کس در این مطالعه واقعاً به بیماری آلزایمر مبتلا نشده است، محققان هنوز نمی توانند به طور قطعی نتیجه بگیرند که این یک سیگنال اولیه از تخریب عصبی است یا خیر. با این حال، از آنجایی که همه افرادی که در این مطالعه شرکت کردند از نظر ژنتیکی مستعد ابتلا به این بیماری بودند، احتمالاً بعضی از آن ها به آلزایمر مبتلا خواهند شد.

بنابراین، این یافته ها همراه با حجم مطالعات رو به رشدی که ارتباط اختلال خواب را با زوال عقل آنالیز می نماید، نشان می دهد که التهاب مغز به نظر می رسد که موجب ایجاد آبشاری از رویداد هایی می گردد که از اتلال خواب به زوال شناختی منجر می شوند.

روث بنکا، نویسنده ارشد این مطالعه نو گفت: این یافته ها باید به محققان یاری کند تا مراحل اولیه تخریب عصبی را شناسایی نمایند و دریابند که چگونه می توان این فرایند زوال را متوقف کرد. این یافته ها نشان می دهد که اثرات التهاب مغز بر دوک های خواب و حافظه به وسیله تأثیر آن بر فعالیت های عصبی و پروتئین های مرتبط با بیماری آلزایمر رخ می دهد و حتی قبل از مثبت شدن نتیجه پاتولوژیک نیز این موضوع آشکار است.

وی اضافه نمود: اکنون این مطالعه یک هدف درمانی امیدوارنماینده برای متوقف کردن زوال شناختی مرتبط با پیری و آلزایمر ارائه می دهد.

نتایج این مطالعه نو در مجله Sleep منتشر شده است.