استراحت زیاد موجب طولانی شدن بهبودی ناشی از ضربه مغزی می گردد
به گزارش وبلاگ آقای عابدی، در بیانیه اجماعی هیئت متخصصان آمریکا، در خصوص برترین روش برای درمان و مدیریت بیماری، آمده است که استراحت زیاد پس از ضربه مغزی مربوط به ورزش فرایند بهبودی را کند نموده و ممکن است علائم را طولانی کند.
به گزارش وبلاگ آقای عابدی، بر اساس این بیانیه، بیشتر این ضربه های مغزی در عرض یک ماه بهتر و به طور موثری درمان می شوند البته چنین تصور می گردد که علائم پایدار، نتیجه کنش متقابل پیچیده بین اثرات جسمی و روان شناختی آسیب تازه و شرایط زمینه ای است.
بیانیه اجماع به وسیله همایش اجماع پزشکان گروه (TPCC)، یک معاهده مبتنی بر طرح سالانه، متشکل از 6 انجمن اصلی حرفه ای، با هدف یاری به پزشکان برای ارائه برترین مراقبت های پزشکی از ورزشکاران تهیه شده است. این بیانیه نسخه قبلی مربوط به مدیریت ضربه مغزی که در سال 2011 منتشر شد را به روز می نماید.
داده های حاصل از مراجعه به بخش های اورژانس ایالات متحده، دیدار پزشکان و سیستم نظارت بر آسیب دبیرستان (RIO)، سالانه تعداد ضربه های مربوط به ورزش را فقط در آمریکا بین یک تا 1.8 میلیون نفر (در میان افراد تا 18 سالگی) و حدود 400 هزار آسیب در ورزشکاران دبیرستانی تخمین می زند.
اما علائم ضربه مغزی خاص نیستند و در حال حاضر هیچ آزمایش تشخیصی مفید بالینی، مانند آزمایش خون، آزمایش ژنتیک یا روش های استاندارد تصویربرداری وجود ندارد. در این بیانیه آمده است که مقدار واقعی و شیوع ضربه مغزی مربوط به ورزش همچنان ناشناخته مانده است.
علائم و نشانه هایی که بیانگر آسیب شدیدتر مغز یا گردن (ستون فقرات گردنی) و مراقبت های فوری اورژانسی هستند، شامل موارد ذیل است:
تشنج فوری (در دم یا چند دقیقه بعد از ضربه)
از دست دادن هوشیاری مختصر
سردرد شدید یا بد
استفراغ مداوم یا مکرر
افزایش بی حالی، گیجی
سوزن سوزن شدن یا بی حسی در دست ها و یا پاها
دید دوتایی
گردن درد، حساسیت استخوانی، محدودیت دامنه حرکتی و یا تغییر شکل
بعلاوه دامنه وسیعی از علائم وجود دارند که ممکن است بلافاصله یا مدتی بعد رخ دهند و می توانند نشان دهنده ضربه مغزی باشند.
این موارد اختلال موقعیت یابی، اختلالات فکری، عدم توانایی در تمرکز، لکنت زبان، خواب آلودگی بیش از حد، سردرد، سرگیجه، موارد مربوط به حفظ تعادل، اختلالات بینایی، حساسیت بیش از حد به سر و صدا، تحریک پذیری و اختلالات خواب هستند.
این بیانیه اشاره می نماید که بیشتر ضربه های ناشی از ورزش قابل درمان هستند و بیشتر ورزشکاران آسیب دیده طی دو (بزرگسالان) تا چهار هفته (بچه ها) به طور کامل بهبود می یابند. تعداد و شدت نمایش اولیه علائم به برترین وجه پیش بینی می نماید که چقدر بهبودی زمان می برد.
عواملی که ممکن است بهبودی را طولانی یا پیچیده نمایند شامل از دست دادن هوشیاری بیش از یک دقیقه، سن جوان تر، شرایط قبلی از جمله میگرن، اختلال نقص توجه و بیش فعالی، اختلالات یادگیری، افسردگی، اضطراب یا وحشت زدگی و بیماری حرکت هستند.
شواهد فعلی حاکی از آن است که استراحت زیاد پس از ضربه مغزی، فرایند بهبودی را کند می نماید و احتمال علائم طولانی مدت را افزایش می دهد.
نتایج تحقیقات اخیر نشان می دهد که ورزش هوازی پیشفراینده مبه وسیله در هفته اول به بهبودی یاری می نماید.
بیشتر ورزشکاران برای علائم حاد به داروی بدون نسخه و یا نسخه پزشک احتیاج ندارند و در حال حاضر، هیچ مدرکی مبنی بر یاری مواد مغذی برای دفع یا درمان ضربه مغزی وجود ندارد.
این بیانیه می گوید: علائم پایدار، مانند خستگی، سردرد و اضطراب به طور معمول فقط به علت یک عامل ایجاد نمی شوند اما تصور می گردد که کنش متقابل پیچیده ای بین تاثیرات جسمی و روانی آسیب تازه و شرایط زمینه ای است.
در این شرایط، درمان باید بر روی یک علامت خاص به اسم مثال، درمان شناختی رفتاری و یا تغییر سبک زندگی در خصوص خواب، تغذیه و آبرسانی متمرکز گردد.
برای درک کامل خطراتی که جوانان را برای شرکت در ورزش پس از ضربه مغزی و تاثیرات آن بر سلامتی و سلامت مغز در درازمدت تهدید می نماید به تحقیقات باکیفیت بالا احتیاج است.
دکتر مارگوت پوتوکیان، عضو کمیته اجرایی TPCC اظهار کرد: بیشتر ورزشکارانی که دچار ضربه مغزی شده اند، بهتر می شوند و می توانند به بازی برگردند.
وی اضافه کرد: هر آسیب دیدگی منحصربه فرد است و جدول زمانی خاص خود را خواهد داشت. اما ورزشکاران باید با آگاهی از روش های درمانی غیرمعمول و مراحلی که می تواند برای یاری به بهبود خود انجام دهند، آرامش خاطر داشته باشند.
منبع: ایسنا
منبع: جام جم آنلاین